ABDÜLFETTAH EFENDİ



ABDÜLFETTAH EFENDİ : Ünlü Osmanlı hattatı. Sakız Adası’nda doğdu. Rum asıllıdır.


ABDÜLFETTAH EFENDİ

ABDÜLFETTAH EFENDİ
(1815-1896)


Ünlü Osmanlı hattatı. Sakız Adası’nda doÄŸdu. Rum asıllıdır. ÇocukluÄŸunda Serasker Hüsrev PaÅŸa tarafından satın
alınarak İstanbul’a getirilmiÅŸtir. Müslüman olduktan sonra Hüsrev PaÅŸa’nın dairesinde çok iyi bir öÄŸrenim ve terbiye görerek yetiÅŸti. Arapça, Farsça, matematik ve geometri gibi gerekli ilimleri öÄŸrendi. Bu arada Hâfız Mustafa Åžakir Efendi’den sülüs ve nesih yazılarını meÅŸk ederek 1832’de icazet aldı. Ta’lik hattını (nesta’lik) Yesârizâde Mustafa İzzet Efendi’den öÄŸrendi, 1847’de meÅŸkini baÅŸarıyla tamamlayarak icazet aldı.

1831’de Hüsrev PaÅŸa’nın özel kâtibi, sıbyan alayı ve tabur kâtiplerine yazı hocası olarak görev aldı. PaÅŸanın sadrazam olması üzerine sadaret kalemine, Eyüp ve Åžehzade Mehmed camilerinin vakıf kaymakamlığına tayin edildi. Daha sonra Sivas, Amasya ve Aydın’da Evkaf müdürlüÄŸü, Saruhan ve Kastamonu mal müdürlüÄŸü görevlerinde bulundu. 1857’de madenî para kalıplarını hazırlayanların reisi (sersikkeken) olarak tayin edildi. 1860’ta filigran yapımını öÄŸrenmek üzere Viyana ve Paris’e gönderildi. Osmanlı Devleti’nde yaptığı üst düzey baÅŸarılı hizmetlerinden dolayı niÅŸanlarla ödüllendirildi.

16 Ekim 1896’da Vaniköy’de vefat eden Abdülfettah Efendi’nin cenazesi, Sultan Mahmud Türbesi haziresine defnedildi. BaÅŸarılı devlet hizmetlerinin yanında hat sanatında da özellikle sülüs, celi ve ta’lik yazılarda ortaya koyduÄŸu eserlerle bütün hattatlar tarafından beÄŸenilmiÅŸ bir Osmanlı hattatıdır. İstanbul camileri ile Bursa Ulu Camii’nde büyük bir hayranlıkla neÅŸredilen çok güzel celi yazıları vardır. Bursa’da meydana gelen depremden sonra Ulu Camii’nin harap olan duvar yazılarını Åžefik Bey ile beraber elden geçirmiÅŸ, yeni eserler yazmıştır.
Kastamonu Åžaban-ı Veli türbesi yazıları da Abdülfettah Efendi’nin hat sanatında gücünü gösteren örnek eserlerindendir. Ayrıca çeÅŸitli müze ve özel koleksiyonlarda güzel levhaları bulunmaktadır.

Kaynakça:

İbnülemin, Son Hattatlar, İstanbul 1955, s. 24; M.
UÄŸur Derman, Sakıp Sabancı Müzesi Hat Koleksiyonundan Seçmeler,
İstanbul 2002, s. 162.
e46; MUHİTTİN SERİN

üsküdarbelediyesi'nden alıntıdır.